Socjalizacja dziecka – nauka pracy w grupie, współpracy i współdziałania

Dlaczego współdziałanie w grupie jest takie ważne – czym jest dobra socjalizacja?

Człowiek jest istotą społeczną, co oznacza, że znakomita większość z nas najlepiej czuje się w grupie. Prawdziwych samotników, wycofanych i przystosowanych do życia w pustelni, jest niewielu. Socjalizacja od najmłodszych lat pomoże dzieciom odnaleźć się w grupie.

Bardzo ważne jest, aby od najmłodszych lat uczyć dzieci współpracy z innymi ludźmi. Dzięki temu będą prawidłowo funkcjonować w rodzinie, wśród przyjaciół, w grupie rówieśniczej, a potem także w pracy. Zasad życia w grupie dziecko uczy się od samego początku życia – najpierw w domu, wśród rodziny, potem w żłobku, przedszkolu, szkole.

I to właśnie socjalizacja na neutralnym terenie, jakim jest placówka opiekuńcza lub szkolno-wychowawcza, jest najważniejsza. Nie wszyscy przechodzą te początki współistnienia w grupie bezboleśnie, niektóre dzieci mają z tym problem. Dlatego dobrze jest wybrać taki żłobek, który ma doświadczenie we wprowadzaniu dzieci w ten etap.

Współpraca, także ta w zabawie, rozwija dziecko w różnych sferach – społecznej, emocjonalnej czy poznawczej. Są one podstawą prawidłowego funkcjonowania psychicznego każdego człowieka, także tego najmłodszego. Podstawą stymulowania każdej z tych sfer jest kontakt z innymi dziećmi. Wspólna zabawa, wspólne przygody pozwalają na prawidłowe budowanie osobowości dziecka, co przełoży się na jego lepsze funkcjonowanie w społeczeństwie w przyszłości.

socjalizacja

Co może dać zabawa z innymi dziećmi jeśli chodzi o socjalizację?

Wspólna zabawa uczy dziecko przede wszystkim odpowiedniej komunikacji. Jeśli ona nie działa, maluch nie uzyska tego, czego oczekuje, dlatego uczestnictwo w grupie uczy go, jak aktywnie słuchać oraz w jaki sposób komunikować swoje potrzeby. Efekty są takie, że dziecko:

  • umie nawiązywać kontakty – przychodzi mu to łatwiej, a jego relacje są trwalsze;
  • uczy się akceptacji;
  • ćwiczy asertywność, którą ukształtuje z czasem, ale w tym momencie zaczyna ją budować;
  • uczy się rozwiązywać konflikty;
  • uczy się wyrażać swoje zdanie.

To podstawy nauki zachowań społecznych, przewidywania związanych z nimi konsekwencji. Oczywiście nie możesz od rocznego dziecka wymagać abstrakcyjnego myślenia i antycypacji, ale to początki budowania takiego rozumienia rezultatów działań.

Dlatego im wcześniej dziecko zacznie uczestniczyć w zajęciach grupowych, tym lepiej. W ten sposób szybciej zacznie się socjalizować i tym łatwiej będzie budować więzi społeczne. To jedna z ważniejszych rzeczy w życiu każdego człowieka – umiejętność kreowania relacji z innymi. Na etapie żłobka nie można tego w żadnym wypadku zaniedbać. Później może okazać się to nie do nadrobienia.

Socjalizacja przez zabawę – jakie zajęcia najlepiej rozwijają umiejętność współdziałania w grupie?

socjalizacja

Różne typy zabaw mogą pomagać rozwijać zdolności nawiązywania właściwych kontaktów z innymi dziećmi. Na przykład zabawy zbiorowe i zespołowe – te pierwsze to takie, w którym dzieci bawią się w grupie, ale bez podziału na role. Te drugie zmuszają uczestników do pełnienia konkretnych funkcji w grupie i przestrzegania narzuconych zasad. 

W żłobku to wychowawca decyduje, jaki rodzaj zabawy wybierze dla swoich podopiecznych. Jedno jest pewne – dobry opiekun dostosuje je do charakteru i upodobań dzieci. Jeśli ma w grupie wielu indywidualistów, lepiej będzie wybrać zajęcia zespołowe z narzuconymi zasadami działania. Najważniejsze i tak jest to, żeby nauczyciel nie zostawiał dzieci samym sobie. Dobrze poprowadzona grupa rozwija umiejętność komunikacji, asertywność, a nawet zdolności logicznego myślenia. 

W żłobku można wykorzystać takie zabawy jak:

  • głuchy telefon – można podzielić dzieci na dwie grupy rywalizujące ze sobą, która szybciej i dokładniej powtórzy przekazane im słowo. Oczywiście słowo dopasować należy do wieku dzieci. Wśród maluchów będzie to proste słowo typu „kot”, wśród starszych dzieci możemy przekazać nawet całe zdanie;
  • zabawa na współdziałanie – na przykład „wymarzony dzień” – na środku sali wychowawca układa duży karton. Dzieci mają różnymi technikami stworzyć na kartonie obraz przedstawiający najlepszy dzień, który chciałyby spędzić z koleżankami i kolegami. Muszą współpracować ze sobą i dojść do porozumienia, żeby obraz miał sens.

Jeśli dzieci współpracują w grupie rówieśników, nabywają ważnych zdolności, które później przydadzą im się przy funkcjonowaniu w społeczeństwie. Dlatego tak ważne jest, żeby żłobek, do którego dziecko uczęszcza, oferował zajęcia, które uczą socjalizacji i dają dziecku możliwość rozwijania umiejętności społecznych.

Im szybciej dziecko pozna zasady współdziałania, współistnienia w grupie, tym prędzej nauczy się asertywności i szacunku do innych. To ważna nauka. 

Podsumowanie – socjalizacja dziecka

Funkcjonowanie w grupie jest naprawdę istotną umiejętnością, w życiu każdego człowieka. Jako istoty społeczne większość naszego życia spędzamy w jakiejś grupie: rodzinie, koleżeńskiej, zawodowej, sąsiedzkiej. Musimy znać zasady istnienia w takiej grupie, wiedzieć jak postępować, żeby uszanować każdego jej członka, a jednocześnie pozostać asertywnymi i umiejętnie wyrażać własne potrzeby i zdanie

Tego dzieci mogą nauczyć się, a przynajmniej zacząć się uczyć, już w żłobku. Z czasem, gdy maluch rozwinie zdolności logicznego i abstrakcyjnego myślenia, przewidywania konsekwencji swoich działań – będzie doskonalił te umiejętności. Pierwsze kroki jednak postawi jeszcze w żłobku. To ważny dla niego czas. Wybierając taką placówkę opiekuńczą zwróć uwagę na to, jakie zajęcia są w niej prowadzone i czy wszystkie potrzeby Twojego dziecka będą w niej zaspokajane. 

młodsze rodzeństwo

Młodsze rodzeństwo. Jak przygotować dziecko na pojawienie się nowego braciszka lub siostrzyczki?

Pojawienie się kolejnego dziecka to jedna z piękniejszych chwil, jakie rodzic może sobie wymarzyć. Warto jednak pamiętać, że może być to jednak trudny moment dla najmłodszych domowników. Pojawienie się nowego braciszka lub siostrzyczki to często niezręczna sytuacja dla Twoich maluchów. Młodsze rodzeństwo może wzbudzać w starszym dziecku wiele nowych emocji. Jak przygotować dziecko na przyjście na świat rodzeństwa, aby mogło się cieszyć nową sytuacją i w pełni ją zaakceptować?

jak przygotować dziecko na pojawienie się rodzeństwa?

W tym artykule dowiesz się, jak przygotować swojego malucha na nowe rodzeństwo oraz co zrobić, aby Twoje dziecko poczuło się komfortowo, gdy na świecie pojawi się młodszy braciszek lub siostrzyczka.

Młodsze rodzeństwo — jak przygotować dziecko już podczas ciąży?

Ciąża to niewątpliwie okres radości oraz przygotowań. To również czas oczekiwania, aż na świecie pojawi się nowy członek rodziny. Należy jednak pamiętać, że każdy może przeżywać ten okres inaczej. Zwłaszcza małe dzieci, które jeszcze nie wszystko rozumieją. To moment, kiedy mogą poczuć się zdezorientowane, a nawet zepchnięte na drugi plan. Co można zrobić, aby nasze dziecko czuło się bezpiecznie i z radością przywitało swoje nowe rodzeństwo?

Najważniejsza jest spokojna rozmowa

Większość dzieci nie potrafi jeszcze dokładnie interpretować swoich emocji oraz ich opisywać. Gdy przychodzi moment, w którym dowiadują się, że za kilka miesięcy w ich rodzinnym, domowym życiu pojawi się nowy maluszek, nie mają pojęcia, czego mogą się spodziewać i co tak naprawdę mogą odczuwać. Większość z nich może nawet poczuć się zagrożona, ponieważ zauważają, że jeszcze zanim pojawiło się nowe dziecko, rodzice poświęcają temu starszemu mniej uwagi ze względu na okres przygotowań.

W takich sytuacjach jedną z najistotniejszych kwestii jest spokojna rozmowa. Na barkach rodzica spoczywa ogromne zadanie, aby poprzez rozmowę tłumaczyć na bieżąco dziecku, jak wygląda sytuacja oraz jak będzie ona się zmieniać. Bardzo istotne jest, aby zapewnić dziecku bezpieczeństwo i miłość – trzeba też uświadomić mu, że wszystko ulegnie zmianie. Dziecko powinno zdawać sobie z tego sprawę i być przygotowane na nadchodzące zmiany – w przeciwnym razie, gdy pojawi się nowy członek rodziny, jego oczekiwania mogą nie znaleźć zaspokojenia, a to może wywołać zazdrość lub inne niepożądane skutki.

Podczas rozmów rodzic musi być z dzieckiem całkowicie szczery. Nie obiecuj, że gdy w domu pojawi się nowy maluszek, Twoje dziecko będzie mogło się z nim od razu bawić i spędzać z nim każdą chwilę. Dziecko musi wiedzieć, gdzie leżą granice, i musi być przygotowany na to, jak ma się zachować. Pamiętaj, że jest to dla niego nowa sytuacja, w której nigdy wcześniej nie musiał się odnaleźć. To moment, kiedy Twoje dziecko potrzebuje Twojego wsparcia oraz pomocy. Musisz je nakierować, jak może się zachowywać, gdy nowo narodzone dziecko będzie już w domu oraz czego absolutnie nie może robić przy nowym dzidziusiu.

Młodsze rodzeństwo w opowieściach i książeczkach — co zrobić, aby wyobraźnia Twojej pociechy zaczęła pracować?

Jednym z lepszych pomysłów, aby uruchomić wyobraźnię Twojego dziecka i pokazać mu, jak będzie wyglądała przyszłość z nowym członkiem rodziny, są opowieści, książki lub filmy, które opisują podobne sytuacje. Czytając lub oglądając historię, w których bohaterowie będą musieli zmierzyć się z podobnym problemem, Twoje dziecko dostrzega nową rzeczywistość oraz widzi potencjalne opcje, jak może się zachować i co może poczuć.

Ważne jest również, aby dziecko zobaczyło, że pojawienie się nowego braciszka lub siostrzyczki to nie tylko nowa, niebezpieczna dla niego sytuacja. Pokaż mu, że czeka na niego ciekawa przygoda i wesoła perspektywa na przyszłość. Bajki zadziałają na jego wyobraźnię i nie tylko nakierują Twoje dziecko na pozytywny odbiór emocji, ale również pozwolą mu snuć w głowie plany na przyszłość z jego nowym rodzeństwem.

Lalka bobas — poprzez zabawę naucz malucha opieki nad dzidziusiem oraz zaangażowania

Jeśli Twoje dziecko nie ma w domu jeszcze lalki bobasa to zdecydowanie doskonały moment, żeby mu taką lalkę kupić. Najwięcej uczymy się poprzez doświadczenie i zabawę. Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko wiedziało, jak ma postępować z nowo narodzonym maluchem, ucz go poprzez zabawę z lalką bobasem. To idealny moment na pokazanie Twojemu dziecku, ze z noworodkiem trzeba obchodzić się delikatnie, uważnie i zawsze należy dbać o jego bezpieczeństwo. To czas, aby wytłumaczyć dziecku, jak kruchy jest mały bobas, że odczuwa wszystko i należy się wystrzegać gwałtownych ruchów.

Poprzez zabawy z taką lalką dziecko uczy się spokoju, samodzielności oraz postępowania ze swoją przyszłą siostrzyczką lub braciszkiem. Ponadto, dziecko zaczyna wtedy odczuwać empatię, a zabawa będzie kojarzyła mu się z pozytywnymi emocjami wobec obecności nowo narodzonego członka rodziny. Ten zabieg pozwoli oswoić się Twojemu dziecku z nową, nieznaną dla niego sytuacją i szybciej pomoże mu wejść w rolę starszego brata lub siostrzyczki.

młodsze rodzeństwo

Co zrobić, aby Twoje dziecko nie poczuło się zepchnięte na dalszy plan?

Przygotowanie dziecka do przyjścia na świat rodzeństwa to nie tylko moment nauki, ale również ogromny wysiłek emocjonalny dla Twojej pociechy. Jak zadbać o jego komfort psychiczny? Co zrobić, aby Twoje dziecko czuło się bezpiecznie? Jak poradzić sobie z brakiem akceptacji lub zazdrością?

Pamiętaj o emocjach Twojego malucha

To moment, kiedy Ty musisz być największym wsparciem i nauczycielem swojego dziecka. Oprócz spokojnej rozmowy koniecznie zadbaj o to, by dopytywać swojego malucha, jak się czuje oraz co myśli o nowej sytuacji. To również dobry moment, aby Twoje dziecko lepiej poznało siebie i swoje emocje. Podczas rozmów tłumacz mu, dlaczego może czuć się pominięte lub osamotnione. Warto wyjaśniać mu również, dlaczego rodzice tak często skupiają się na innych rzeczach niż zwykle. Ważne jest, aby dziecko nie czuło zagrożenia nową sytuacją, a wręcz przeciwnie, starało się ją zrozumieć i poznać.

Zwracaj uwagę na potrzeby oraz zachowania, czyli jak nie lekceważyć swojego dziecka?

Zmiany to niebezpieczny grunt dla Twojego malucha, mogące powodować inne zachowania niż zwykle. Gdy zauważysz, ze Twoje dziecko staje się bardziej nerwowe, zamknięte na innych lub zazdrosne, nie lekceważ tego. Pozwól mu odczuwać dane emocje, nie wstrzymuj ich, ale daj mu też komfort i bezpieczeństwo podczas odczuwania tego.

Gdy Twoje dziecko dziwnie się zachowuje, zaczyna być rozkapryszone lub płaczliwe, nie reaguj nerwowo, tylko spokojnie. Bardzo ważna w takich sytuacjach jest rozmowa, mocny uścisk lub zapewnienie Twojego dziecka, że go kochasz i jest dla Ciebie bardzo ważne. Postaraj się zrozumieć, dlaczego tak się zachowuje, i spróbuj również jemu wytłumaczyć, co może być spowodowane takimi reakcjami.

Dzieci działają impulsywnie i czasami same nie wiedzą, co nimi kieruję w danej chwili. Dlatego niezwykle istotne jest, aby zamiast stopować tę emocjonalność, pozwolić mu ją odczuwać, ale jednocześnie wytłumaczyć, co jest jej przyczyną.

Zazdrość — jak sobie z nią poradzić?

Spodziewasz się dziecka i już nie możesz się doczekać, aż Twój maluch zacznie wchodzić w rolę starszego brata lub siostrzyczki? Nie wszystko od razu będzie takie proste. Pamiętaj, że Twoje dziecko też potrzebuje czasu na to, aby się przygotować do nowej roli. Nie oczekuj od niego z dnia na dzień ogromnej dojrzałości.

Przede wszystkim bądź przygotowany na zazdrość, która jest nieunikniona. W momencie, gdy na świecie pojawi się nowy członek rodziny, to ono znajdzie się w centrum uwagi. Jest to ciężkie dla starszaka, który wcześniej zajmował to miejsce. To naturalne, że będzie chciał zwrócić na siebie uwagę, będzie potrzebował atencji, której zazwyczaj mu nie brakowało.

Co zrobić, aby starsze dziecko nie było zazdrosne o młodsze rodzeństwo?

Mimo iż jest to nieuniknione, istnieje wiele czynności, które mogą załagodzić sytuacje. Najważniejsze, abyś nigdy nie zapominał, że w domu oprócz najmłodszej pociechy, są też starsze dzieci. Zarezerwuj sobie dłuższą chwilę, którą będziesz mógł poświęcić tylko starszakom. Poświęć im czas i spraw, aby doskonale wiedziały, że ta chwila jest tylko wasza. To niewątpliwie spełni na jakiś czas oczekiwania Twojego dziecka i jego potrzebę bliskości tylko z rodzicem. Praktykuj takie wspólne spędzanie czasu jeszcze przed porodem. Wytłumacz swojemu dziecku, że po porodzie ten czas się skróci, ale jeśli Twoje dziecko będzie potrzebowało takiej chwili, zawsze może do Ciebie przyjść. Gdy tak postawisz sprawę, starszaki poczują się bezpieczniej i swobodniej, a także nie będą się czuły zagrożone przez młodsze rodzeństwo.

młodsze rodzeństwo

Podsumowanie

Mamy nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już, co zrobić, aby Twoje dziecko nie czuło się odtrącone przez młodsze rodzeństwo. Jesteśmy pewni, że nasze rady pomogą Ci zapewnić Twojej pociesze komfort oraz bezpieczeństwo, które jest dla niego najważniejsze.

Życzymy Ci dużo spokoju, wszystkiego, co najpiękniejsze, oraz jak najwięcej zdrowia w tym cudownym okresie oczekiwania! Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, koniecznie zajrzyj na naszego bloga, gdzie znajdziesz wiele przydatnych artykułów, m.in.o usypianiu niemowlaka lub o masażu i jego roli w rozwoju niemowlaka.

Jaki jest wpływ rówieśników na Twoje dziecko?

Wielu rodziców, zupełnie niepotrzebnie, wciąż ma wiele obaw przed zapisaniem swojego dziecka do żłobka. Jedną z nich jest to, jak ich maluch poradzi sobie w kontaktach z rówieśnikami. Zastanawiasz się, jakie potrzeby realizuje Twoje dziecko we wspólnej zabawie? Zobacz, co zyska Twoje dziecko w naszym żłobku, mając kontakt z rówieśnikami już w tak młodym wieku i jak wpływ rówieśników może poprawić jego rozwój.

rówieśnicy

W tym artykule opiszemy, jak kontakt dziecka z innymi rówieśnikami wpływa na jego przyszłość, jakie dzięki temu zmiany zachodzą w rozwoju. Pokażemy zalety wychowywania Twojego malucha wśród innych dzieci w tym samym wieku.

Wpływ rówieśników na życie Twojego malucha?

Wychowywanie dziecka wśród rówieśników posiada wady i zalety. Jednak trudno zaprzeczyć, że kontakt z innymi dziećmi ma ogromny wpływ na poprawny rozwój Twojego malucha. Jak rówieśnicy wpływają na jego rozwój? Oto kilka ważnych i podstawowych czynników, których dziecko nauczy się poprzez przebywanie z rówieśnikami:

Budowanie więzi z innymi ludźmi

 Twoje dziecko nie nauczy się budować więzi z innymi ludźmi, jeśli będzie miało kontakt tylko z domownikami. Dlatego wychowywanie dziecka wśród rówieśników jest tak istotne, bowiem tylko poprzez rozmowy z innymi dorosłymi i dziećmi nauczy się prawidłowo budować więzi i tworzyć relacje.

Łatwość w nawiązywaniu kontaktów

Im częściej Twoje dziecko będzie praktykowało rozmowy, tym większą łatwość będzie mu sprawiało nawiązanie kontaktu z drugim człowiekiem. Jest to bardzo istotne, ponieważ dziecko szybciej nauczy się rozmawiać z innymi bez zbędnego stresu.

Rozwijanie aktywności fizycznej poprzez zabawy ruchowe

Zabawa z innymi dziećmi to również sposób na wprowadzenie w codzienność maluchów aktywności fizycznej. Ruch w ich wieku jest niezwykle istotny. Kiedy jest połączony z budowaniem więzi i rozwijaniem kontaktu z innymi dziećmi, pozwala wprowadzić w życie malucha podstawowe umiejętności poprzez zabawę.

Nauka współzawodnictwa

Kontakt z innymi dziećmi to nie tylko dobra zabawa i budowanie więzi. To również ogromna dawka nauki. Dziecko uczy się tego, że nie jest na świecie samo. Zaczyna dostrzegać, że musi być odporne na krytykę innych. Poza tym uczy się również zdrowej rywalizacji i w przyszłości jest odporniejsze na stres.

Wpływ rówieśników na zainteresowania Twojego dziecka

Każdy człowiek jest inny i ma różne zainteresowania. Tak samo jest z małymi dziećmi. Kontakt z rówieśnikami uświadamia Twojemu dziecku nie tylko tę różnorodność, ale może zaszczepić w nim nowe, interesujące zainteresowania.

Budowanie i rozwijanie systemu emocjonalnego dziecka

Rozmowa i spędzanie czasu z innymi dziećmi wiążą się z przeżywaniem emocji. Dziecko odczuwa radość, czasami smutek, podekscytowanie, zainteresowanie. Dzięki kontaktom z rówieśnikami Twoje dziecko oswaja się z tymi przeżyciami, co jest niezwykle istotne, zwłaszcza w tak młodym wieku. Im szybciej dziecko zacznie sobie radzić z tym, co czuje, tym mniej prawdopodobne, że będzie miało później problemy związane z psychiką.

Dobre zagospodarowanie wolnego czasu

Kontakt z rówieśnikami to przede wszystkim pożytecznie spędzony czas. Zdecydowanie lepiej jeśli Twoje dziecko bawi się z innym dzieckiem, niż gdyby miało spędzać ten czas grając na komputerze lub korzystając z telefonu, zamknięte na wszystkie inne bodźce zewnętrzne.

wpływ rówieśników

Wpływ rówieśników – zalety kontaktu Twojego dziecka z innymi rówieśnikami:

Każdy rodzic pragnie uchronić swoje dziecko od przykrości, jakie mogłyby go spotkać. Jednak warto pamiętać, że ludzie, w tym również dzieci, najwięcej uczą się na własnych błędach i rozczarowaniach. Dlatego nawet jeśli Twojemu dziecku przytrafi się jakaś przykrość, nie zawsze musi być to dla niego złe. Jakie są zalety kontaktu z innymi dziećmi? I czego Twoje dziecko może się nauczyć poprzez pielęgnowanie relacji z rówieśnikami?

Relacje uczą

Dzieci najwięcej uczą się poprzez obserwację oraz metodą prób i błędów. A czego dowiadują się dzięki relacjom z drugim człowiekiem? Przede wszystkim dostrzegają, że nie żyją na bezludnej wyspie. Musi nauczyć się liczyć ze zdaniem innych oraz wyrażać własne. Kontakt z rówieśnikami uczy akceptacji, solidarności oraz zdolności empatii. Dziecko, w którego życiu są obecni inne dzieci, ma lepszą zdolność radzenia sobie z krytyką, agresją oraz odrzuceniem.

Nieprzyjemne sytuacje – co zyska Twoje dziecko?

Jak wymienialiśmy wcześniej, każde dziecko jest inne. Różnice charakterów miewają tendencje do generowania konfliktów. Co wtedy, gdy nasze dziecko poczuje się urażone lub rówieśnik zrobi coś, co sprawi mu ogromną przykrość? Spokojnie, Twoje dziecko na pewno sobie z tym poradzi. Konflikty są nieuniknione, a im szybciej pociecha zacznie być odporna na krytykę i kłótnie z innymi, tym lepiej. Kilka nieprzyjemnych sytuacji sprawi, że Twój maluch zacznie oswajać się z tym, iż nie zawsze jest dobrze i nie każdy człowiek jest przyjazny. Najważniejsze, żeby dziecko wtedy miało ogromne wsparcie w dorosłym lub innym maluchu, a wtedy problem nie będzie aż taki nieprzyjemny, a jedynie pouczający.

Budowanie przyjaźni

Łatwość nawiązywania kontaktów to jedna z ważniejszych cech charakteru, które pomogą ułatwić nam życie. Im szybciej dziecko zacznie mieć kontakt z innymi rówieśnikami, tym szybciej zyska tę umiejętność. W efekcie końcowym dziecko zacznie budować przyjaźnie, które mogą trwać całe życie. Jak każdy wie, przyjaciel to niezwykle istotna osoba w naszym życiu, która pomaga w trudnych chwilach. Uczy nie tylko pokory, ale również empatii i miłości. Warto pokazać dziecku, jaką moc ma wsparcie drugiego człowieka, zwłaszcza przyjaciela.

wpływ rówieśników

Podsumowanie – jak wpływ rówieśników działa na Twoje dziecko?

Mamy nadzieję, że teraz już wiesz, jaki istotny wpływ mają rówieśnicy na Twoje dziecko. Pamiętaj, że kontakt z innymi dziećmi już w młodym wieku uczy nasze maluchy nie tylko dyscypliny, ale również daje ogromne możliwości i pokazuje wiele wartości życiowych. Jeśli obawiasz się zapisać swoje dziecko do żłobka właśnie ze względu na rówieśników, wierzymy, że ten artykuł zmieni Twoje zdanie. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą lub przejrzenia naszego bloga, na którym znajdziesz wiele pożytecznych i praktycznych artykułów na temat Twojej pociechy.

wysoka wrażliwość

Wysoka wrażliwość u dziecka – jak ją rozpoznać i jak sobie z nią radzić?

Termin wysokiej wrażliwości u dziecka w ostatnich latach stał się bardzo popularny. Często rodzice zastanawiają się, czy wysoka wrażliwość dotyka również ich dzieci. Czym charakteryzują się dzieci wysoko wrażliwe?  Czy jest to syndrom, który należy konsultować z lekarzem?

wysoka wrażliwość

W tym artykule dowiesz się, co oznacza termin wysokiej wrażliwości u dziecka. Poznasz cechy, które charakteryzują to zjawisko. Podpowiemy Ci również, jak sobie radzić z wysoko wrażliwym dzieckiem.

Wysoka wrażliwość – co to jest?

Wysoka wrażliwość nie jest chorobą, lecz cechą, która może stać się udziałem nie tylko dzieci, ale również dorosłych. To skłonność do dużej emocjonalności, intensywnego przeżywania uczuć oraz snucia wielu refleksji. Ostatnio pisaliśmy również na temat tego, jak pomóc dziecku radzić sobie z emocjami, co może być również przydatne w tym temacie.

Termin wysokiej wrażliwości wprowadziła profesor Elaine Aron. Jak twierdzi sama autorka, nie odkryła nowej cechy, a jedynie nazwała tę, która już istniała. Warto pamiętać, że wysoka wrażliwość to cecha wrodzona, która towarzyszy takiej osobie do końca życia i nie można jej się wyzbyć. Istnieją jedynie metody, które pozwalają lepiej radzić sobie z wysoką wrażliwością.

Wysoka wrażliwość zaczyna być widoczna już u niemowlaków. Niemowlęta, które mocno reagują na takie czynniki jak muzyka, światło, a nawet jedzenie, mogą być osobami wysoko wrażliwymi. Bardzo często wysoko wrażliwi ludzie m.in mają problem z podejmowaniem decyzji oraz trudno zaadoptować się im w nowej sytuacji.

W naszym żłobku opiekunowie posiadają ogromne doświadczenie w pracy z dziećmi nadmiernie wrażliwymi, ponieważ wiemy, jak często dzieci bywają odmienne pod względem charakteru oraz jak różne są ich potrzeby. Zależy nam, by każde dziecko w żłobku czuło się komfortowo i bezpiecznie, co jest bardzo ważne, zwłaszcza w opiece nad dziećmi wysoko wrażliwymi.

czytanie dzieciom

Pierwsze symptomy mówiące o wysokiej wrażliwość Twojego dziecka

Twoje dziecko myśli i zachowuje się inaczej niż jego rówieśnicy? Zastanawiasz się, czy nie jest nadmiernie wrażliwe, przez co może mieć później problemy na tle psychologicznym? Opiszemy kilka pierwszych przejawów wysokiej wrażliwości, która jest normalnym zjawiskiem cechy wrodzonej.

Skłonności do refleksji

Dzieci wysoko wrażliwe charakteryzują się tym, że lubią wszystko głęboko analizować. Przemyślenia, refleksje – to typowe zachowania osób, które czują potrzebę przeanalizowania i przetworzenia w szczegółach każdego zdarzenia. U dzieci w wieku niemowlęcym cecha ta przejawia się, gdy na niewielką zmianę dziecko reaguje przestrachem spowodowanym natłokiem myśli.

Wysoka empatia

Dzieci wysoko wrażliwe więcej czują. Oprócz myśli, które bardzo często rozkładają na czynniki pierwsze, przetwarzają tak również swoje emocje. Dzieci wysoko wrażliwe są niezwykle empatyczne i starają się wczuć w sytuacje, które czasami ich nie dotyczą. Są o wiele bardziej podatne na odczuwanie krzywdy innych osób, zwierząt, a nawet rzeczy.

Wyczulenie na bodźce zewnętrzne, nawet te subtelne

Mózg osób wysoko wrażliwych jest bardzo wyczulony na inne bodźce zewnętrzne, szybko i często rejestruje sygnały z otoczenia. Wyczulenie na takie bodźcie to m.in. wrażliwość na bardzo cichy dźwięk, zapach lub nowy smak, który jest ledwo wyczuwalny. To również sytuacje, kiedy dziecko mocno reaguje przy przekroczeniu granic jego prywatności, naruszeniu ich autonomii. Dlatego ważne jest, aby takie dziecko czuło się dobrze nie tylko w swoim domu, ale również w żłobku.

Wrażliwość układu nerwowego 

Wysoko wrażliwe osoby są bardziej czułe niż inni rówieśnicy, dlatego ich układ nerwowy czasami ulega przeciążeniu. Takie dzieci często więcej i intensywniej myślą, a także zwracają większą uwagę na rzeczy, które dzieją się dookoła, takie jak hałas lub drażniące zapachy. Dlatego dzieci wysoko wrażliwe zdecydowanie szybciej się meczą psychicznie oraz fizycznie.

Dziecko wysoko wrażliwe – jak sobie z nim radzić?

Wysoka wrażliwość nie jest wadą. Jednak jest to cecha, która dla niektórych dzieci, a nawet dorosłych może być bardzo uciążliwa. Jak pomóc naszemu dziecku radzić sobie z ich nadmierną wrażliwością?

Akceptacja jest źródłem sukcesu

Najważniejsze to, żeby pamiętać, że wysoka wrażliwość to normalna cecha genetyczna, z którą należy normalnie żyć. Takie dziecko może mieć większe potrzeby, ale zadaniem rodzica jest przede wszystkim zaakceptowanie tego i traktowanie jako rzeczy zwyczajnej. Im mniej zamieszania rodzic będzie wprowadzał wokół wysokiej wrażliwości, tym swobodniej i lepiej dziecko będzie się z tym czuło, co jest niezwykle istotne.

Wsparcie to podstawa

Oprócz akceptacji ważne jest, aby dziecko otrzymywało wsparcie. Jeśli są sytuacje, w których Twój potomek bardzo emocjonalnie reaguje, wspieraj go i daj mu tyle czasu, ile będzie w danej chwili potrzebował. Pamiętaj, aby zawsze doceniać starania dziecka i dawać mu komfort, który pomoże mu się rozwijać.

Najważniejsze jest zrozumienie

Zrozumienie jest niezwykle istotne, jeśli chodzi o dzieci wysoko wrażliwe. To osoby, które czują ogromną potrzebę akceptacji. Jeśli tylko Twoje dziecko będzie czuło, że nie naciskasz, nie wywierasz presji, a rozumiesz, o wiele łatwiej będzie mu sobie radzić ze swoimi myślami i emocjami. Istotne jest, byś zawsze zachowywał spokój i cierpliwość. Wrażliwe dzieci o wiele mocniej reagują na takie emocje jak zdenerwowanie, co może powodować trudności w radzeniu sobie z takimi sytuacjami.

wysoka wrażliwość

Podsumowanie

Mamy nadzieję, że ten artykuł pomoże Ci zrozumieć termin wysokiej wrażliwości u dziecka. Wierzymy, że teraz już wiesz, iż nie musisz się obawiać, jeśli Twoje dziecko jest nadmiernie emocjonalne. Jesteśmy pewni, że nasze porady pomogą Ci uporać się z tą problematyką. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Twojego malucha, koniecznie zajrzyj na naszego bloga, gdzie znajdziesz m.in. artykuł na temat tego, dlaczego warto przytulać dzieci.

Twarz Dziecka

Jak pomóc dziecku radzić sobie z emocjami?

Małe dzieci odkrywając otaczający ich świat, poznają także nowe emocje. Jednak ich mózgi nie są jeszcze tak dojrzałe, jak u dorosłych, dlatego często nie wiedzą, jak radzić sobie z niektórymi emocjami. Aby pomóc im w opanowaniu nastrojów, warto spróbować odwrócić perspektywę i spojrzeć na świat oczami dziecka.

Akcja – reakcja

Nie od dzisiaj wiadomo, że nastrój, w jakim jesteśmy i emocje, jakie przeżywamy, mogą się udzielać osobom w naszym otoczeniu. Zwłaszcza dzieci są na to podatne. Dlatego, jeśli na płacz lub złość dziecka reagujemy gwałtownie, czyli zdenerwowaniem lub irytacją, efekt może być odwrotny od oczekiwanego. Maluch nie wyciszy się, jeśli odpowiemy mu takim tonem, jakiego on sam używa w przypływie emocji.

Dobrym sposobem nauki radzenia sobie z emocjami, jest nazywanie ich po imieniu. W ten sposób dzieci mogą lepiej poznać uczucia, które odczuwają oraz nauczyć się nowych słów i ich definicji. Pomocne w tym będą pytania takie jak: „Jak wygląda osoba, która się złości?”, „Jak zachowuję się, gdy jestem wesoły?”, „Najczęściej jestem smutny, kiedy…”. Taka zabawa może też pomóc dorosłym w radzeniu sobie z ich własnymi emocjami i zapanowaniu nad nimi.

Bliskość i rozmowa o tym, jak radzić sobie z emocjami

Komunikacja pomiędzy rodzicami i dziećmi powinna opierać się na zaufaniu. Potrzebna jest do tego bliskość, której małe dzieci szczególnie potrzebują. W natłoku codziennych obowiązków nie jest łatwo znaleźć czas na spędzenie go z rodziną. Jednak nawet godzina dziennie poświęcona na czytanie bajki, układanie klocków, czy po prostu na przytulanie bądź spacer, jest umacnianiem relacji i bliskości z maluchem.

Podczas wspólnie spędzonych chwil warto rozmawiać z dziećmi. Najlepiej o tym, co się wydarzyło w ciągu dnia, co zachwyciło lub zasmuciło pociechę, albo o planach na następny dzień. W ten sposób kilkulatek będzie miał poczucie, że jego problemy i spostrzeżenia, choćby najbardziej błahe, są dla rodziców ważne i zawsze są gotowi ich wysłuchać.

Taki kontakt z małym dzieckiem może zaprocentować w przyszłości. Bliskie relacje, oparte na wzajemnym zaufaniu i gotowość do wysłuchania w każdej sytuacji powinny być pielęgnowane przez kolejne lata. Dzięki temu, w okresie dorastania młodzieńczy bunt może ominąć relacje na linii rodzic-nastolatek.

Od najmłodszych lat warto uczyć się panowania nad własnymi emocjami. Jest to możliwe nawet u dzieci w wieku żłobkowym. Pomaga w tym metoda Porozumienia Bez Przemocy, która jest praktykowana w żłobkach BeBaby. Dzięki niej, opiekunowie maluchów pozwalają im na uczenie się samodzielnego analizowania własnych potrzeb i wyrażania próśb oraz interpretacji uczuć.

powrót do pracy

Mamo wróć do pracy! Powrót do pracy – rady

Po narodzinach dziecka, świeżo upieczeni rodzice cieszą się wspólnymi chwilami, poznając swoją pociechę i siebie nawzajem. Powoli odnajdują się w nowej roli, tworząc na nowo rodzinę w powiększonym składzie. Jednak nadchodzi taki moment, kiedy kobieta musi rozważyć powrót do pracy. Większość matek robi to po rocznym urlopie macierzyńskim i wraca na stanowisko sprzed ciąży. Część szuka nowej posady lub otwiera własną działalność. Dzieje się tak coraz częściej i dlatego zmniejsza się ilość pań, które po urodzeniu dziecka zostają na kilka lat lub na zawsze gospodyniami domowymi.

Powrót do pracy – obawy

W niektórych zawodach kilkumiesięczna przerwa w pracy sprawia, że atrakcyjność aplikującego o pracę znacznie spada. Zwłaszcza osoby, które piastowały wysokie stanowiska w branżach szybko rozwijających się mogą mieć problem w znalezieniu pracy na poziomie takim, jak przed przerwą. Młode matki stają przed ważnym wyborem, z kim zostawić swoją pociechę. Jedną z opcji jest żłobek. Rozłąka z maluchem z pewnością będzie dla rodziców trudnym doświadczeniem. Dlatego powinni oni wybrać taką placówkę, którą będą uważali za bezpieczną dla ich pociechy.

Nie taki żłobek straszny

Obawy o dziecko z pewnością zmniejszy wybór zaufanej placówki. Powinno być to takie miejsce, w którym maluch będzie miał szansę na zrównoważony rozwój oraz będzie czuł się bezpiecznie. Powinna o to zadbać wykwalifikowana kadra, którą tworzą ludzie z prawdziwym powołaniem pedagogicznym. Natomiast rodzice, którzy dzięki żłobkowi będą mogli realizować się zawodowo będą spełnieni już nie tylko w życiu prywatnym. Zadowolenie z pracy na pewno będzie miało pozytywny wpływ na relacje rodzinne. Z kolei dziecko będzie miało szansę na integrację z rówieśnikami i zdobycie nowych doświadczeń oraz stanie się bardziej samodzielne.
Zarówno mamy, jak i ojcowie nie powinni zapominać o kontaktach z przyjaciółmi i poznawaniu nowych znajomych. Dzięki temu znajdą balans pomiędzy światem dorosłych, a światem dziecka. To zdecydowanie przyniesie korzyści związkowi i wpłynie pozytywnie na sferę emocjonalną. Kobieta wracająca do pracy po urlopie macierzyńskim przede wszystkim powinna otrzymać wsparcie partnera oraz reszty rodziny. Akceptacja z ich strony odgrywa dużą rolę. Młode mamy powinny czuć, że podjęta przez nie decyzja jest słuszna i aprobowana przez otoczenie.

Niemowlę w objęciach mamy

Bliskość z dzieckiem jest najważniejsza

Każdy maluch potrzebuje bliskości swojego rodzica. Nie ma w tym niczego nadzwyczajnego, ponieważ jest to całkowicie naturalna potrzeba podyktowana instynktem. Pierwsze lata życia pociechy warto wykorzystać na zbudowanie więzi opartej na wzajemnym zrozumieniu. Bliskość z dzieckiem jest najważniejsza w pierwszych etapach życia. Dzięki relacjom wytworzonym we wczesnym dzieciństwie starsze dzieci będą bardziej otwarte w kontakcie z rodzicami.

Bliskość z dzieckiem

W pierwszych latach życia dziecko chętniej reaguje na bliskość fizyczną. Warto to wykorzystać, zanim stanie się kilkulatkiem, który odprowadzony do przedszkola nie będzie chciał się przytulać do mamy przy kolegach i koleżankach.

Zanim jeszcze maluch nauczy się mówić, odbiera świat za pomocą zmysłów. Szczególnie ważne są dotyk i zapach. Tulone niemowlę ogrzewa się ciepłem bijącym od ciała rodzica, słyszy jego rytm serca oraz czuje znajomy zapach. W ten sposób wycisza się i uspokaja, ponieważ wie, że jest bezpieczne w ramionach dorosłego.

Nie od dzisiaj wiadomo, że przytulanie pomaga wytwarzać oksytocynę, czyli hormon szczęścia. Ciągłe noszenie szkraba może być męczące dla rodziców, dlatego warto skorzystać z udogodnienia, jakim jest chusta. Dzięki temu osoba nosząca ma wolne ręce i nie musi rezygnować ze wszystkich obowiązków domowych.

Wspólne rytuały

Zapracowanym rodzicom z pewnością trudno poświęcić dzieciom tyle czasu, ile by chcieli. Dlatego takie osoby powinny postawić na jakość spędzanych razem chwil. Wspólna zabawa czy spacer w wolny weekend z pewnością pomogą nadrobić zaległości z przepracowanego tygodnia.

Warto spróbować stworzyć wspólne rytuały, które będą czasem tylko dla siebie na wzajem. Powtarzanie ich regularnie wyznaczy dziecku pewien rytm dnia i umocni relacje z rodzicami. Może to być wspólny posiłek, podczas którego dziecko integruje się z całą rodziną i czuje się jej częścią, albo wieczorna kąpiel, kiedy jest czas na zabawę w wodzie. Przed snem można także spróbować masowania malucha, np. poprzez masaż Shantala, który wykonany w zacisznym miejscu i przy łagodnym świetle ukoi emocje po całym dniu.

Dialog z dzieckiem

Warto mówić do niemowlęcia, które nie potrafi jeszcze wypowiadać słów. Dzięki temu przyzwyczaja się do głosu rodzica i kojarzy go z pozytywnymi emocjami. Poprzez gaworzenie i beztroski śmiech, maluch rozwija swoje zdolności komunikacyjne i pozwala rodzicom lepiej się poznać.

Zrozumienie dziecka jest kluczem do zbudowania z nim trwałej więzi. Pomocne w odkrywaniu potrzeb malca jest postępowanie zgodnie z zasadami Porozumienia Bez Przemocy (Non Violent Communication – NVC). Polega na słuchaniu innych z empatią, przez co można łatwiej odczytać potrzeby drugiej osoby, a także swoje. NVC opiera się na czterech prostych krokach prowadzących do lepszej komunikacji. Są to: obserwacja, wyrażanie uczuć, mówienie o potrzebach i formułowanie próśb. Pozwala też odwrócić perspektywę, zrozumieć postępowanie drugiej strony oraz uczy, jak porozumiewać się bez używania przemocy słownej.

Małe dzieci dopiero poznają świat emocji i uczą się nad nimi panować. Ważne jest, w jakim stopniu środowisko, w którym przebywają, pozwala im na interpretację uczuć. Wybierając żłobek lub przedszkole dobrze jest zapoznać się z jego metodami pracy z maluchami. Miejscem, gdzie każdy z nich ma szansę na zrównoważony rozwój emocjonalny, są żłobki BeBaby w Krakowie. Placówki te działają na podstawie zasady Porozumienia Bez Przemocy, a opiekunowie dbają o dzieci dostrzegając ich potrzeby, talenty i potencjał, równocześnie nie narzucając własnego zdania.

Dzieci w przebraniach superbohaterów

Adaptacja, czyli przełom w rozwoju dziecka!

Dzieci rozwijają się niezwykle szybko. Poznają świat za pomocą wszystkich zmysłów, zdobywają coraz to nowe umiejętności oraz zyskują kolejnych przyjaciół. Adaptacja często jest przełomowym krokiem rozwojowym dla maluchów i zdecydowanie dla każdego z nich jest nową sytuacją, która ma wpływ na całą rodzinę.

Uczucia rodziców a adaptacja

Mówiąc o adaptacji, nie można zapominać o rodzicach. W dorosłych także kłębi się wiele różnych emocji. Najczęściej jest to pomieszanie strachu, niepewności i wątpliwości. Jednak rozterki nie powinny wziąć góry nad pozostałymi uczuciami, które powinny być obecne w tak ważnym dniu. Obawy o bezpieczeństwo pociechy w żłobku są całkowicie normalną reakcją i nie należy się za nie obwiniać.

Czy jednak może być inaczej? Czy odprowadzając dziecko do żłobka rodzice mogą mogą mieć bardziej pozytywne nastawienie?

Początki zawsze są trudne, ale należy skupiać się na dobrych stronach sytuacji i szukać optymistycznych oznak.
Obserwacja pracy kadry placówki z pewnością pozwoli nabrać zaufania do opiekunów. Warto też śledzić postępy dziecka w radzeniu sobie w nowej sytuacji. Maluch zaczyna mieć swoje pierwsze kontakty społeczne, co zdecydowanie jest krokiem milowym w jego rozwoju. To ma z kolei znaczenie w przyszłości, ponieważ psychologowie twierdzą, że wywiera wpływ na dalsze funkcjonowanie w świecie.
Prawidłowo przeprowadzona adaptacja z pewnością będzie miała korzystny wpływ na rozwój malucha.

O czym warto pamiętać podczas adaptacji?

Przede wszystkim trzeba przedstawić żłobek jako miejsce przyjazne dziecku. Wtedy pociecha będzie wiedziała, że przebywanie w nim powinno być przyjemne. Jeśli maluch wyczuje, że taka placówka wyzwala w członkach rodziny pozytywne emocje, to z pewnością stworzy w swojej głowie podobny obraz. Kolejnym krokiem do łagodnego przejścia procesu adaptacji jest oswojenie się sytuacją. Rodzice powinni dać sobie i dziecku czas na przyzwyczajenie się do innego rytmu dnia i wypracowania nowych przyzwyczajeń. To kolejna okazja, aby poznać siebie nawzajem po raz kolejnych. Chociaż rozłąka nie jest łatwa, warto zaufać opiekunom i skupić się na pozytywach sytuacji. Żłobki mają wiele zalet. Pozytywnie wpływają na rozwój dziecka oraz pomagają mu odkrywać świat. Dzięki temu maluch ma szansę na zdobycie wielu cennych umiejętności.

powrót do pracy

Powrót mamy do pracy z uśmiechem na twarzy!

Powrót mamy do pracy z uśmiechem na twarzy!

Po narodzinach maleństwa nadchodzi dla rodziców okres pełen szczęścia i rodzicielskiego spełnienia. Każdy nowy dzień daje okazję do wzajemnego poznawania się, uczenia nowych emocji, uczuć, a także pragnień. Rodzina się powiększyła, tak więc praca, która od tej pory jest wykonywana, prowadzi wspólną drogą. Jednak po pewnym czasie, gdy urlop macierzyński mija, wiele mam chce wrócić do swojej pracy zawodowej. Damy wam kilka rad, co zrobić aby powrót do pracy odbył się przyjemnie.

Jak zrobić to z radością i bez żadnych niepotrzebnych obaw?

W Polsce najczęściej świeżo upieczone mamy decydują się na roczny urlop macierzyński. Gdy dobiega on końca, kobiety chciałyby wrócić na swoje poprzednie stanowisko pracy, czasem szukają też zupełnie nowego rodzaju zatrudnienia lub zakładają własną działalność, realizując swoje kreatywne pomysły. Czas spędzony z maluszkiem jest dla mam najwspanialszym okresem, który
przeżywają. Jednak pomimo to, chcą one być aktywne zawodowo i spełniać się w tym kierunku. Równowaga w obu tych sferach bywa dla nich bardzo ważna.

Jakie obawy mogą mieć mamy wracające do pracy?

Kobiety, które po przerwie macierzyńskiej wracają do pracy, mogą odczuwać swego rodzaju lukę zawodową. Istnieje sporo dość dynamicznych zawodów, gdzie kilkumiesięczna przerwa to dość długi okres. Szczególnie w przypadku wysokich pozycji zawodowych i takich branż, gdzie wymagania i bieżące sprawy szybko ulegają zmianom i wymagają częstego doszkalania się. Zanim rodzic wybierze się na rozmowę kwalifikacyjną do nowego miejsca pracy, częstym problemem, który się pojawia, jest przekazanie opieki nad dzieckiem.

W takim przypadku na myśl często przychodzi żłobek lub innej forma indywidualnej opieki nad potomstwem. Rodzice chcą mieć komfort psychiczny i lubią wiedzieć, co podczas ich nieobecności dzieje się z ich dzieckiem. Niejednokrotnie wiele mam ma problem, który dotyczy rozłąki z maluchem. To całkiem naturalne uczucie. Z drugiej strony okazywanie przed dzieckiem negatywnych emocji może źle wpływać na jego zachowanie, dlatego dobrze jest kontrolować okazywanie smutku z tego powodu. Powściągliwość w demonstrowaniu takich uczuć na pewno przełoży się lepiej na adaptację maleństwa w żłobku.

Czy powrót do pracy jest straszny?

Mamy, które wybierają żłobek, jako formę opieki dla swojego potomstwa podczas ich nieobecności nie muszą się niczego obawiać. Odpowiednie miejsce dla ich pociechy zapewni jej świetną przestrzeń do prawidłowego rozwoju, a także świetnej zabawy.
Ponadto, sprawi też, że maluch stanie się szybciej samodzielny i zdobędzie zupełnie nowe doświadczenia. Radość rodziców, która wynika ze spełnienia zawodowego i życiowego, przekłada się na pozytywne relacje rodzinne. Przenoszą oni entuzjazm i zadowolenie na domowy grunt i samych członków rodziny. Dzieci odczuwające szczęście od swoich opiekunów są spokojniejsze i znacznie bardziej zadowolone, częściej się uśmiechają.  Co więcej, nawiązywanie nowych kontaktów przez rodziców, również w pracy,
pozytywnie wpłynie również na nich samych. Dobrze, aby mieli różnorodność w zajmowaniu się nie tylko dziecięcymi sprawami, ale i sferą dorosłych – to dobrze zadziała na ich psychiczne samopoczucie. Trzeba pamiętać, że najważniejszą rzeczą związaną z powrotem mamy do pracy po okresie macierzyńskim jest zarówno jej chęć, jak i akceptacja decyzji ze strony rodziny. Wsparcie partnera jest tu nieocenione i daje mnóstwo motywacji do działania młodej mamie. Więcej rad znajdziecie w naszym kolejnym wpisie!

Stopy noworodka w dłoni matki

Porozumienie bez przemocy (NVC)

Porozumienie Bez Przemocy (ang. Nonviolent Communication – NVC) jest sposobem komunikacji, który pozwala na poznanie źródła uczuć i potrzeb naszych, jak i drugiego człowieka. Szczególnie pomocne jest to w kontaktach z dziećmi, ponieważ daje szansę na zbudowanie trwałych relacji opartych na empatii i zrozumieniu.

porozumienie bez przemocy

Marshall B. Rosenberg – człowiek, od którego wszystko się zaczęło

Twórcą Porozumienia Bez Przemocy był Marshall B. Rosenberg. Jako syn imigrantów o żydowskim pochodzeniu był ofiarą nietolerancji ze względu na pochodzenie, dlatego doświadczenia życiowe spowodowały, że w życiu zawodowym zajął się psychologią kliniczną. Uzyskując tytuł doktora tej nauki szukał odpowiedzi na pytania, które nurtowały go od wczesnej młodości: Jaka jest przyczyna stosowania przemocy wobec drugiego człowieka oraz co powoduje, że ludzie mimo trudnej sytuacji potrafią nadal współczuć i rozumieć?

Rosenberg opracował metodę Porozumienia Bez Przemocy i wykorzystywał ją w pracy mediatora na całym świecie. W miejscach dotkniętych konfliktami, w więzieniach i biednych dzielnicach. Był twórcą Center for Nonviolent Communication – organizacji promującej jego idee i zrzeszającej certyfikowanych trenerów NVC.

Podstawy Porozumienia Bez Przemocy

Komunikacja NVC opiera się na czterech filarach, które mają nauczyć sposobu komunikacji według zasad opracowanych przez Rosenberga. Po pierwsze obserwacja. Spojrzenie na sytuację bez oceniania jej pozwala na uniknięcie krytyki. Po drugie, mówienie o uczuciach, których doświadczamy w trakcie obserwacji, uczy wyrażania ich. Za nimi natomiast skrywają się potrzeby. Odkrycie i wyjawienie rzeczywistych pragnień odciąga od rozmyślania nad popełnionymi błędami. Ostatnim filarem w Porozumieniu Bez Przemocy jest prośba, która powinna pomóc w zaspokojeniu potrzeby.

NVC w pracy z dziećmi

Kontakt z dziećmi oparty na Porozumieniu bez Przemocy pozwala na zaszczepienie w nich wiary w siebie. Uczy samodzielności i daje maluchom szansę na lepsze rozumienie budzących się w nich emocji. Ośrodki, w których pracuje się w oparciu o NVC przekazują podopiecznym wartości budujące pewność siebie. Takimi miejscami są żłobki BeBaby w Krakowie, gdzie opiekunowie skupiają się na wsłuchiwaniu w potrzeby maluchów i wspierają je w rozwoju zarówno fizycznym, jak i emocjonalnym. BeBaby należą właśnie do tych placówek, które powstały z miłości do dzieci i otaczają je empatią oraz okazują im zrozumienie. Porozumienie bez przemocy jest dla nas jedną z najważniejszych rzeczy.