Ze starszymi dziećmi bawimy się już w bardziej złożone gry, które pobudzają ich kreatywność. Staramy się również dostosować zabawy do wysokiego poziomu aktywności, jaki obserwuje się u maluszków w tym wieku: doskonalą one umiejętności chodzenia, biegania, wchodzenia po schodach, kucania, schylania się i skakania. Dlatego chętnie organizujemy dzieciom zabawy w chodzenie pomiędzy miękkimi przeszkodami, tkaninami, poduszkami itp. Dzieci mogą również chodzić lub dotykać rączkami przedmiotów o różnorodnych fakturach jak ręcznik, tektura, goła podłoga, gąbka, mata itp.
Bardzo lubianą przez maluszki zabawą jest również różnego typu klasyfikowanie, segregowanie i uporządkowywanie przedmiotów, na przykład: układanie zabawek do różnych pudełek, w zależności od kolorów albo rodzajów (na przykład: do jednego pojemnika kredki, do innego – klocki, do trzeciego – pluszaki). U nieco starszych dzieci stosujemy również bardziej zaawansowaną wariację wokół tej zabawy, wkładając do materiałowego woreczka znane im zabawki i prosimy o podjęcie próby zgadnięcia – co jest w środku tylko na podstawie samego dotykania.
Maluchy w tym wieku chętnie bawią się również we wszelkie zabawy związane z różnorodnością przedmiotów, dlatego dobrym pomysłem jest pozwalanie im na zanurzanie rączek w pojemnikach z różnorodnymi materiałami: ciepła woda, chłodna woda, piórka, sucha fasola, suchy makaron, piasek itp. Inną formą poznawania różnorodności przedmiotów może być również zabawa w ich podrzucanie. Na przykład – podrzucenie kawałeczka papieru, piórka, piłeczki, woreczka z ziarnami itp.
Na tym etapie bawimy się również w bardziej złożone wersje zabaw w zwierzątka, przedmioty i ich odgłosy. Przykładowo, zamiast samego naśladowania i uczenia się dźwięków, prosimy dziecko, żeby wskazało, gdzie na obrazku znajduje się kura, a gdzie piesek, jakie wydają odgłosy, które zwierzę robi „muuuu”, a które „kukuryku!” itp. Ciekawą i lubianą alternatywną tej zabawy jest również chowanie zabawek przedstawiających zwierzątka, pojazdy itp. w różnych miejscach i proszenie dzieci o to, aby spróbowały je odnaleźć poprzez wydawanie prostych komunikatów słownych, np.: „gdzie jest miś? Szukajcie misia, miś jest pod krzesłem!”.
